© Rootsville.eu

Cisco Herzhaft (F)
Blue Monday
Blauwe Kater Leuven (04-02-2019)

reporter & photo credits: Rootsville


info club: Blauwe Kater
info band: Cisco Herzhaft

© Rootsville 2019


Zwarte Kat, dat is Belgische koffie en komt van pas om een overmatig alcoholisch weekendje te bestrijden, Blauwe Kater dat betekent een "Blue Monday" concert te Leuven in de gelijknamige blues 'n jazz club en zo zijn we dan meteen terug aan de alcohol ;-) Vandaag op het programma een fransoos en niet de minste. Cisco Herzhaft werd in 1947 geboren in Bouscat, een banlieue van Bordeaux. Hij is een Franse folk- en blueszanger-gitarist bekend om zijn slide-techniek en zijn fingerpickin' spel waarbij hij blues en ragtime moeiteloos in elkaar laat overvloeien. Doordat hij ook aanwezig was de "American Folk-Blues Festivals" uit de jaren 60, ontmoet Cisco Herzhaft de muzikanten die de blues permanent naar Frankrijk zullen brengen. Zo ontmoet en speelt Cisco Herzhaft dan met niemand minder dan John Lee Hooker waarvan hij zijn eerste lessen van de blues krijgt. Kittie Steffie tekende vanavond niet present door een onfortuinlijke tuimeling met als gevolg blue(s) 'n bones en moesten we het zo doen met Bas ;-). Nog een dikke knuffel aan ons favoriete katje en een spoedig herstel vanwege de Vic et moi.

Cisco Herzhaft studeert af aan de universiteit als psycholoog en werkte is die hoedanigheid voor meer dan 10 jaar in een ziekenhuis in Ville-d'Avray. Tegelijkertijd trouwde hij met de folksinger Marie Courcelle en belande zo ook tijdens de 80-tiger jaren in de Franse folkscène waar hij zich toelegde op de traditionele Franse volksliederen. Begin 90-tiger jaren keerde hij muzikaal terug richting blues en nam samen met zijn broer Gerard een naamloos blues album op. Aan het einde van 1993 begon hij met harmonica spelen en bracht het eerste "echte" album uit van de serie Herzhaft Blues "Never Been Pluged". Zijn eerste echte solo blues album "Ghost Cities" verscheen in 2002. Na de invasie vorige maandag van de "Boogie Beasts" zal het weer even wennen zijn om zo om te schakelen van de opzwepende boogie sound naar de fingerpickin' blues van Cisco Herzhaft.

Met de Delta blues klassieker "Rollin' and Tumblin'" worden de debatten hier vanavond geopend. Ondertussen was smoelschuiver "Bull" van de Brusselse bluesband de "Good Time Rollers" ons komen te vervoegen en konden we genieten van onder meer John Lee Hooker's "Boom Boom" en een heerlijke versie van Leadbelly's "Good Morning Blues", en zo bestookte Cisco Herzhaft ons meteen met aangename klassiekers, dit in een onvervalste en meest zuivere fingerpickin' stijl. Knappe gitarist is het minst wat je kan stellen!

Nog een bekend gezicht hier vanavond en dat was niemand minder dan de black & white wizzard van de "Bluesbones" maar Edwin trok met zijn gast meteen richting tweede verdiep. Hammond'je verkopen? Wij genoten ondertussen van een instrumentaal ragtime nummer en om het op zijn zachts uit te drukken, it was a masterpeace. Van ragtime terug naar de Delta met "This Kinda Blues" en zo beleefde mijn blues bro' en ikzelf hier één van de puurste blues avonden in weken. Ook T-Bone Walker's "Mean Old World" deed ons kirren van genot, I got the Blues, hell yeah!

A la batterie hadden we Tom Dewolf en ondanks het feilloos beroeren van de snare en tom's zou Cisco hier solo ook niet hebben misstaan. Nog enkele klassiekers dan met onder meer "CC Rider" en Big Joe Williams' "Baby, Please don't Go" uit 1936 en dit nummer werd door Cisco's broer Gérard beschreven als het meest gepopulariseerde Delta bluesje aller tijden, getuige de versies van Them, AC/DC, Aerosmith en zo wat alle iconische blues namen op de tabellen. Ondertussen zaten we hier in de "Blauwe Kater" al aan de tweede set met een serieuze dosis good mojo en werk van onder meer JLH en Hoochie Coochie man, Muddy Waters.

Helaas leek het erop of de studenten hadden vandaag de ganse dag moeten zwijgen, rabarber, rabarber. Plots werden we ook vergast op een stukje dans-act. Helaas zonder een mini skirt and go go boots en zo bleven we spijtig verdoken van de Twiggy look uit swingin' Londen. Van een spagaat naar een karate kick, we krijgen het allemaal te zien maar het meest hilarische was na deze show toen de dame in kwestie zich moest behelpen met een walkin' stick. "Sweet Home Chicago" dan maar en een medley van "Rock Me Baby" en "Hip Shakin'".

Een fijne avond waarop Cisco Herzhaft ons meenam op een trip van country, ragtime en Delta blues met zelfs een zijsprongetje naar "Sixteen Tons", hip hip Louis "Tennessee" Neefs :-) Met het afsluitende "Every Day I Have the Blues" was "Bull" zelfs van zijn stoel afgekomen om dit nummertje mee te gaan blazen. Reste er nog enkel de obligate bissers. Knappe prestatie van deze Cisco Herzhaft en we hebben ons geen enkel seconde zitten vervelen, integendeel we hebben genoten.

Volgende "Blue Monday" op maandag 11 februari met "Lucifer Mo' Blues" en voor de leken dat is niemand minder dan Fernando Neris samen met Lucie Dehli en Maurice Chefneux, chacu'un son blues. Wij hopen dan dat Kitty Steffie er terug bij kan zijn, bisous x.